Jury 2025

Profesor Ewa Iżykowska

to światowej sławy śpiewaczka (sopran / mezzosopran), aktorka i reżyserka. Posiada tytuł doktora i wykłada na Uniwersytecie  Muzycznym im. Fryderyka Chopina w Warszawie, gdzie była rektorem V-ce. Ukończyła Akademię Muzyczną im. Fryderyka Chopina w Warszawie, jest także absolwentką Państwowej Akademii Teatralnej w Warszawie. Kontynuowała studia wokalne we Włoszech w Accademia Musicale Chigiana w Sienie, Accademia di Santa Cecilia w Rzymie i Teatro alla Scala w Mediolanie u Giulietty Simionato, Antonio Tonini i Eduardo Muellera. Była również uczennicą Giorgio Favaretto i uczestniczyła w kursach mistrzowskich prowadzonych przez Birgitt Nilson.

Ewa zdobyła wiele nagród na międzynarodowych konkursach wokalnych, w tym na Konkursie Belvedere w Wiedniu, Konkursie Mozartowskim w Alessandrii we Włoszech, Konkursie Wokalnym w Rzymie oraz Konkursie Szymanowskiego w Warszawie.

Ewa zadebiutowała na arenie międzynarodowej w mediolańskiej La Scali jako tytułowa bohaterka w ”Rita” Donizettiego. Po wygraniu konkursu  w sezonie letnim pojechała do Alessandrii, gdzie śpiewała rolę Fiordiligi u boku Mauro Trombetta jako Don Alfonso z dyrygenturą Eduardo Müllera.

W 1986 roku Ewa zadebiutowała w wiedeńskim Kammeroper jako Nedda w „Pagliacci” Leoncavallo – jedynej produkcji operowej w reżyserii Georga Tabori. Produkcja ta została wybrana przez krytyków wiedeńskich jako „Najlepsze przedstawienie roku”. Z Kammeroper w Wiedniu śpiewała takie role jak: Hrabina w Weselu Figara Mozarta, Dorlisce w Torvaldo e Dorlisca Rossiniego i Violetta w Traviacie Verdiego.

W latach 1987-1991 była solistką w operze w Lucernie w Szwajcarii, gdzie śpiewała Poppea w L’incoronazione di Poppea, hrabinę w Le nozze di Figaro, Tatianę w Eugeniuszu Onieginie, Violettę w  Traviacie, Adrianę w Adrianie Lecouvreur wraz z tenorem Ramon Vargas i dyrygentem Marcello Viotti.

Kontynuowała swoją karierę występując w wielu europejskich teatrach śpiewając główne postacie w Die Schwarze Maske ( Czarna Maska) Pendereckiego, Diabeł z Loudaine (oba transmitowane na arenie międzynarodowej), Paradise Lost (Raj Utracony), a także Salome Straussa, Rosenkavalier (Marschalin), Tosca Pucciniego i Fedora Giordana.

Ewa jest także wybitną śpiewaczką oratoryjną. W jej repertuarze znajdują się najbardziej znane utwory, począwszy od baroku, przez romantyczne oratoria, aż po dzieła współczesne takie jak II i VIII Symfonia Mahlera , XIV Symfonia Szostakowicza oraz III Symfonia Góreckiego, a także cały repertuar oratoryjny Pendereckiego. .

W swojej karierze występowała w najbardziej prestiżowych teatrach operowych i salach koncertowych, takich jak La Scala, Musikverein, Carnegie Hall, wiedeńska Kammeroper, Wielka Sala Konserwatorium Moskiewskiego, Shanghai Symphony Hall i koncertowała po Europie, Ameryce Północnej i Południowej, Afryce, Rosji, Chinach, Korei Południowej i Filipinach .
Nagrywała z austriacką telewizją ORF, Polskim Radiem i Telewizją, Radiem Watykan, szwajcarskim Radiem Romande, rosyjskim radiem i telewizją, telewizją Filipin, Brazylii, Korei, dla włoskiego RAI, a także z innymi wytwórniami. Jej nagranie Ave Maria Cacciniego miało prawie milion odsłon na YouTube.

Od 2004 roku jest zapraszana do udziału w wielu międzynarodowych warsztatach operowych, seminariach, kursach i festiwalach, w tym Schlern Musik Festival we Włoszech; Masterclasses na Texas Christian University; Masterclasses na Uniwersytecie Katolickim w Daegu, Korea Południowa; Festiwal „Od Chopina do Góreckiego” na Uniwersytecie Fryderyka Chopina w Warszawie; Kursy mistrzowskie w Santa Cecilia w Rzymie i Conservatorio w Padwie. Ewa została także zastępcą dyrektora Akademii Muzycznej Keimyung im. Fryderyka Chopina w Korei Południowej. Uczy także w Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. Zna 6 języków: włoski, niemiecki, rosyjski, francuski, angielski i polski.

Soprano

Professor Ewa Izykowska is a world class singer (soprano/mezzosoprano), actress, and stage director.        She holds PHD degree and she is on the faculty of the Frederic Chopin University of Music in Warsaw, Poland where she was V-ce Rector.  She graduated from the Chopin Academy of Music in Warsaw, and is also a summa cum laude graduate of the State Academy of Drama in Warsaw.  She continued her vocal studies in Italy at the Accademia Musicale Chigiana in Siena,  Accademia di Santa Cecilia in Rome,  and Teatro alla Scala in Milan with Giulietta Simionato,  Antonio Tonini and Eduardo Mueller.  She was also a pupil of Giorgio Favaretto,  and she participated in the masterclasses given by Birgitt Nilson.

Ewa won several prizes at the international vocal competitions, including the Belvedere Competition in Vienna,  the Mozart Competition in Alessandria,  Italy,  the Vocal Competition in Rome, and the Szymanowski Competition in Warsaw.

Ewa made her international debut at Milan’s La Scala as the eponymous heroine in Donizetti’s Rita.     Having won a competition, she subsequently took part in the summer staggione in Alessandria, where she sang the part of Fiordiligi opposite Mauro Trombetta as Don Alfonso, with Eduardo Müller conducting.  

In 1986, Ewa made her debut at Vienna’s Kammeroper as Nedda in Leonca­vallo’s Pagliacci – the only opera production directed by Georg Tabori.  The production was selected as “The best performance of the year” by Vienna’s critics.  With Vienna’s Kammeroper she also sang the roles of the Countess in Mozart’s The Marriage of Figaro,  Dorlisca in  Rossini’s Torvaldo e Dorlisca and Violetta in Verdi’s La Traviata.

In 1987-1991 Ewa was soloist at the Opera House in Luzerne, Switzerland, where she sang Poppea in L’incoronazione di Poppea,  Countess in Le nozze di Figaro Tatyana in Eugen Onegin,  Violetta in La traviata,  Adriana in Adriana Lecouvreur together with tenor Ramon Vargas and conductor Marcello Viotti.

She continued her carrier appearing in many European theatres singing main characters in Penderecki’s Die Schwarze Maske,  The Devil from Loudaine (both broadcasted internationally),  Paradise Lost,  as well as Strauss’ Salome,  Rosenkavalier (Marschalin),  Puccini’s Tosca,  and Giordano’s Fedora.

Ewa is also a distinguished oratorio singer.  Her repertoire includes the best known works starting from Baroque through Romantic oratorios, to contemporary works like Mahler’s Symphony No. 2 and No. 8,  Shostakovich’s Symphony No.14,  and Gorecki’s Symphony No.3,  as well as the whole oratorio repertoire of Penderecki.   

During her career she performed in the world’s most prestigious opera theaters and concert halls like            La Scala,  Musikverein,  Carnegie Hall,  Vienna’s Kammeroper,  the Great Hall of Moscow Conservatory,  Shanghai Symphony Hall, and she was touring around Europe, North and South Americas, Africa, Russia, China, South Korea and Philippines.

She has recorded with Austrian ORF TV, Polish Radio & TV, Vatican Radio, Swiss Romande Radio, Russian Radio and Television, Television of Philippines,  Brazil,  Korea, for Italian RAI as well as different labels.  Her recording of Caccini’s Ave Maria reached almost one million entries on YouTube. 

Since 2004, she has been invited to participate in many international opera workshops, seminars, courses and festivals, including the Schlern Musik Festival in Italy;  Masterclasses at the Texas Christian University; Masterclasses at the Catholic Universtity in Daegu, S. Korea;  the From Chopin to Gorecki Festival at the F. Chopin University in Warsaw;  Masterclasses in Santa Cecilia,  Rome,  and the Conservatorio in Padova.  Ewa also became a Vice Director of the Keimyung F. Chopin Academy of Music in South Korea.  She is also teaching at and the Polish Academy of Sciences in Warsaw.  She speaks 6 languages:  Italian, German, Russian, French, English and Polish.

Alicja Węgorzewska. Śpiewaczka, mezzosopran, urodzona w Szczecinie. Absolwentka klasy fortepianu Liceum Muzycznego w Szczecinie i Wydziału Wokalno-Aktorskiego Akademii Muzycznej w Warszawie. Debiutowała na scenie wiedeńskiej Kammeroper w operze „Die Pilger von Mekka” Glucka. Następnie otrzymała angaż w Neue Oper Wien, a także w Theater an der Wien, gdzie na zaproszenie sekretarza generalnego ONZ Kofi Annana wystąpiła obok takich gwiazd mezzosopranowych jak Fiorenza Cossotto i Grace Bumbry w koncercie z okazji narodzin 6- miliardowego obywatela Ziemi.

W nagrodę za wygrany konkurs w Rheinsbergu (1999) I nagroda wystąpiła w tamtejszym teatrze operowym w koprodukcji z Deutsche Oper Berlin w głównej roli w światowej prapremierze opery Siegfrieda Matthusa „Kronprinz Friedrich” w reżyserii jednego z najwybitniejszych reżyserów operowych Goetza Friedricha oraz pod dyrekcją Rolfa Reutera. Premiera była transmitowana na żywo w niemieckim radiu. Jej kreacja zebrała znakomite recenzje. Odbyła z tym spektaklem tournee po Niemczech, występując m.in. w Bayreuth i w niemieckim pawilonie podczas wystawy światowej EXPO 2000 w Hanowerze.

Uczestniczyła w wielu międzynarodowych festiwalach i galach operowych, m.in. podczas prestiżowego festiwalu muzyki dawnej w Innsbrucku, Donaufestwochen w Wiedniu, a także gali z okazji 750-lecia miasta Bredy. Występowała z frankfurckim Ensemble Modern, śpiewając pod dyrekcją Markusa Stenza i z Staatskapelle Berlin, którą dyrygował Rolf Reuter. Współpracowała z teatrami w Wiedniu, Berlinie, Bayreuth, Monte Carlo. Występowała w tak prestiżowych salach, jak Concertgebouw w Amsterdamie czy berliński Konzerthaus. Wart odnotowania jest także jej udział w koncercie z okazji 40-lecia pracy Katii Ricciarelli w słynnej weneckiej La Fenice (2010).

Bardzo prędko zdobyła uznanie w kraju. Występowała w łódzkim Teatrze Wielkim w tytułowej partii w operze „Carmen” Bizeta. Z tym spektaklem odbyła tournee po Holandii (Amsterdam, Rotterdam oraz sławny Lucent Dance Theater). W Operze Krakowskiej śpiewała partię Lukrecji w „Gwałcie na Lukrecji” Benjamina Brittena oraz w dwóch innych produkcjach – w „Orfeuszu i Eurydyce” Glucka (partia Orfeusza) oraz w „Damie pikowej” Czajkowskiego (partia Hrabiny). Na deskach Filharmonii Narodowej wystąpiła w Galowym Finałowym Koncercie ”Lutosławski Awards”, wykonując światową prapremierę nagrodzonych w tym konkursie pieśni. Na scenie Teatru Wielkiego Opery Narodowej wystąpiła w tytułowej roli w operze Czajkowskiego „Dama pikowa” w reżyserii Mariusza Trelińskiego pod dyrekcją Kazimierza Korda. W 2007 w tym samym teatrze wystąpiła w „Opowieściach Hoffmanna” Offenbacha jako Głos Matki (pod dyrekcją Tadeusza Kozłowskiego) oraz w” Krakowiakach i Góralach” Kurpińskiego jako Dorota (dyrygent Łukasz Borowicz). Zaśpiewała tu także Siebela w operze Gounoda „Faust” w reżyserii Roberta Wilsona i pod dyrekcją Gabriela Chmury.

Na scenie Opery na Zamku w Szczecinie można ją było usłyszeć w partii Santuzzy w „Rycerskości wieśniaczej” Mascagniego oraz w „Carmen” Bizeta. Na scenie Opery Bałtyckiej wykonywała partię tytułową rolę Oktawiana w „Kawalerze srebrnej róży” Ryszarda Straussa – uważaną za jedną z najtrudniejszych w repertuarze mezzosopranowym; Olgi w „Eugeniuszu Onieginie” Czajkowskiego (kierownictwo muzyczne Jose Maria Florencio, inscenizacja Marek Weiss) i ponownie patię Lukrecji w operze Brittena (Spektakl Roku 2008). Wiesław Ochman zaprosił śpiewaczkę do wykonywania partii Carmen w jego inscenizacji w Operze Śląskiej w Bytomiu. Partię tę, która stała się jej wizytówką artystyczna, kreowała także na scenie Teatru Wielkiego Opery Narodowej (2010) pod dyr. Łukasza Borowicza. Była gościem Festiwalu Hoffmanowskiego w Poznaniu i Festiwalu Operowego w Bydgoszczy.

W 2008 dała szereg świetnie przyjętych świetnie przyjętych recitali, m. in. w Kuwejcie i Bahrajnie oraz koncerty w Duesseldorfie (Requiem Verdiego). W 2009 roku wzięła udział w produkcji „Złoto Renu” Wagnera pod dyrekcją Jana Lathama Koeniga z okazji 100-lecia Opery Leśnej i reaktywacji Festiwalu Wagnerowskiego. W tym samym roku wystąpiła w partii Carmen oraz w Gali finałowej Międzynarodowego Festiwalu Operowego Maria Biesu w Kiszyniowie.

Ważny w jej karierze był rok 2010 Rok Chopinowski. Nagrała wówczas dla Hungarotonu Classic i Fuzeau Classique wraz z wybitnym węgierskim wirtuozem Alexem Szilasi wszystkie pieśni Chopina. W Budapeszcie Koncertem Galowym otwierała obchody roku Chopinowskiego na Węgrzech oraz zamykała go koncertami w Nowym Yorku w Yamaha hall, a także w Qatarze. W grudniu tegoż roku po raz pierwszy wyreżyserowała „Carmen” i zaśpiewała w niej tytułową rolę w Kuwejcie oraz Bahrajnie.

Często bierze udział w wydarzeniach specjalnych, np. w telewizyjnym koncercie TVP2 „Gala wręczenia nagród Totus 2010” przez J. E. Kardynała Kazimierza Nycza.

Promuje sztukę operową także poza murami teatrów i sal koncertowych. Często gości w mediach. Wystąpiła jako gość w wielu programach telewizyjnych jak” Śpiewające fortepiany”, „Jaka to melodia”, „Kocham Cię Polsko”, „Familiada” przeznaczając wygrane fundusze na cel charytatywny. Trzykrotnie
wraz z widzami Polsatu o północy witała Nowy Rok występami na żywo w Krakowie na Rynku Starego Miasta oraz na placu Konstytucji w Warszawie. W 2009 zagrała w serialu telewizyjnym” Dom nad rozlewiskiem” w roli śpiewaczki operowej, Joanny. Zdobyła ogromną popularność jako charyzmatyczny i kompetentny juror w programie „Bitwa na głosy”.

Pisuje felietony o operze; założyła i prowadzi Fundację STARTSMART, która zajmuje się świadomą i szeroko pojętą edukacją dzieci oraz rozwijaniem ich potencjałów językowych i artystycznych.

Rok 2011 był bardzo owocnym w karierze Alicja Węgorzewskiej. W czerwcu 2011 odbył się jej debiutjako producenta teatralnego i aktorki dramatycznej w monodramie operowym „Diva for rent” w reż. Jerzego Bończaka i choreografii Emila Wesołowskiego. Plakat i scenografię do spektaklu zaprojektował Rafał Olbiński. Przedstawienie zebrało znakomite recenzje a także zostało wystawione w innych
miastach m.in. w Szczecinie-Teatr Polski i Filharmonia Szczecińska, Filharmonia Warminsko-Mazurska w Olsztynie, Teatr Miejski w Gdyni, a także na otwarcie sezonu teatralno – muzycznego na Zamku w Ostródzie. Honorowy patronat nad przedstawieniem objęło Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Marszałek Województwa Mazowieckiego a wsparcie finansowe otrzymało ze strony Biura Kultury M. ST. Warszawy.

„Diva for rent” została przetłumaczona na język angielski /„Divas secrets”/ oraz wystawiona w ramach obchodów Polskiej Prezydencji w krajach Zatoki Perskiej w obecności międzynarodowego korpusu dyplomatycznego i wielu znamienitych gości. Przedstawienia odbywały się w najbardziej renomowanych salach koncertowych/ Al Hashemi w Kuwejcie, Qatar Opera House w Qatarze pod patronatem tamtejszego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz w Abu Dhabi Theater. Monodram zebrał znakomite recenzje zarówno w prasie anglo- jak i arabskojęzycznej. Monodram w wersji anglojęzycznej został wystawiony na Expo 2015.

Za monodram i debiut telewizyjny otrzymała nominację do nagrody „Róże Gali”, a także nominację do nagrody „Telekamery” za jurorowanie w „Bitwie na głosy”, która okazała się programem misyjnym oraz promującym młode talenty.

Artystka wzięła udział w nagraniu hymnu na rzecz dzieci z autyzmem z gwiazdami światowego hiphopu, takimi jak: Snoop Dog, Kurtis Blow, Curtis Young.

W 2014 roku nagrała płytę w języku włoskim „I collori del”amore”.

Od lat z sukcesami produkuje Festiwale, Wydarzenia Telewizyjne i Znaczące projekty Kulturalne. Pełniła rolę ambasadora i współgospodarza 46 Festiwalu im. J. Kiepury w Krynicy-Zdrój. W 2013 pełniła funkcję Dyrektora Artystycznego 47 Festiwalu im. J. Kiepury w Krynicy-Zdrój. Jest pomysłodawczynią i producentem 5 edycji koncertów „Bitwa Tenorów na róże” z oglądalnością do 1 mln widzów. W 2018 wyprodukowała „Koncert Papieski z okazji 40 lecie pontyfikatu Ojca Św. Jana Pawła II” transmitowanym z Bazyliki św Brygidy z Gdańska z udziałem Placido Domingo jr i oglądalnością ponad 800 tys. Widzów. Jako Dyrektor Warszawskiej Opery Kameralnej ma na swoim koncie produkcje tak znaczących Oper jak Armide – retransmisja w TVP Kultura, Orfeusz i Eurydyka, Czarodziejski Flet, Wesele Figara, Uprowadzenie z Seraju i kolejne znaczące produkcje Festiwalu Mozartowskiego w Warszawie.

Od kilku lat komentuje dla TVP słynne Noworoczne Koncerty Wiedeńskie.

Jest laureatką nagrody polskiej estrady Prometeusz (2007). Artystka brała udział w nagraniu ścieżki dźwiękowej do filmu Wiedźmin, za którą otrzymała Złotą Płytę. Odznaczona Medalem „Pro Mazovia” w 2016 roku, najwyższym odznaczeniem Marszałka Województwa Mazowieckiego. Nagroda „Polish Businesswomen Awards” w 2016 w kategorii „Wybitna Osobowość”. FRYDERYKI 2018 – Nagroda dla zarządzanej instytucji. FENIKS – 2018 – Nagroda dla zarządzanej instytucji. Nagroda Giuseppe Di Stefano 2018 dla Warszawskiej Opery Kameralnej za spektakl Armide – Nagroda dla zarządzanej instytucji. Orły
wprost – 2018 w kategorii Osobowość Regionu. Osobowości i Sukcesy ROKU 2018 – Nagroda dla Warszawskiej Opery Kameralnej – Nagroda dla zarządzanej instytucji.

W 2015 roku została powołana na dyrektora Mazowieckiego Teatru Muzycznego w
Warszawie. Dyrektor Warszawskiej Opery Kameralnej od 2017 roku. Doktor Sztuk Muzycznych.

Jeden z najwybitniejszych polskich artystów muzyków i pedagogów śpiewu. Studia ukończył w Akademii Muzycznej w Gdańsku, uzyskując dyplom w klasie fortepianu profesora Zbigniewa Śliwińskiego (1977) oraz dyplom z wyróżnieniem w klasie śpiewu profesora Jerzego Szymańskiego (1980). W 1978 roku otrzymał I Nagrodę i dwa wyróżnienia na XIII Międzynarodowym Konkursie Wokalnym
im. Antonina Dworzaka w Karlovych Varach. Artysta występuje na estradach koncertowych oraz scenach operowych w Polsce
i na świecie.

Śpiewał m.in. we wszystkich filharmoniach w kraju, w Teatrach Wielkich w Warszawie i Łodzi, operach: Krakowskiej, Wrocławskiej, Bałtyckiej, Alte-Oper we Frankfurcie n/Menem, w Théâtre des Champs-Élysées w Paryżu, w filharmoniach: Berlińskiej, Monachijskiej, Kolońskiej, w Palais des Beaux Arts w Brukseli, Royal Festival Hall w Londynie, w Carnegie Hall w Nowym Jorku, Gewandhaus w Lipsku, Musikverein w Wiedniu, w Montrealu, Mediolanie, Sztokholmie, Moskwie oraz w Jerozolimie, Seulu, Tokio i na Gwadelupie. W swoim repertuarze posiada 140 dzieł oratoryjnych, opery Haendla, Monteverdiego, Moniuszki, Donizettiego, Rimskiego-Korsakowa, Pucciniego.
Piotr Kusiewicz jest cenionym interpretatorem muzyki współczesnej, wykonuje m.in. dzieła Pendereckiego, Lutosławskiego, Kilara, Preisnera. Kompozytorzy często powierzają mu prawykonania swoich utworów – śpiewał je m.in. na „Warszawskiej Jesieni”.

Artysta jest pierwszym polskim wykonawcą Paroles tissées Witolda Lutosławskiego, które nagrał (spełniając życzenie Kompozytora) z NOSPR pod dyrekcją Antoniego Wita dla firmy fonograficznej NAXOS.

Jako pianista wielokrotnie występował ze znakomitymi polskimi śpiewakami (Krystyna Szczepańska, Bogdan Paprocki, Urszula Mitręga, Jadwiga Rappé, Jerzy Mechliński). W sezonie artystycznym 2004/05 wystąpił w Filharmonii Szczecińskiej w podwójnej roli – wykonał Kantatę BWV 189 J.S. Bacha oraz Koncert fortepianowy H.M. Góreckiego.

Jednym z najważniejszych wydarzeń w życiu artystycznym Piotra Kusiewicza był udział w wykonaniu opery Król Roger Szymanowskiego pod dyrekcją Charlesa Dutoit w Paryżu, Montrealu, nowojorskiej Carnegie Hall, a także w Tokio w latach 1996-2002.

W swoim dorobku artystycznym posiada liczne nagrania (36 CD) dla firm fonograficznych – m.in.: Polskie Nagrania, DUX, ERATO, Naxos, Aperto, ACCORD, CD Accord, KOCH oraz nagrania DVD (C. Orff – Carmina burana, W.Kilar – Missa pro pace, Hanna Banaszak – Koncert jakiego nie było).

W marcu 2008 roku Piotr Kusiewicz otrzymał Krzyż Pro Ecclesia et Pontifice – najwyższe odznaczenie dla osób świeckich, które przyznane zostało przez papieża Benedykta XVI.

W 2016 roku w uznaniu wybitnych osiągnięć artystycznych przyznano mu medal Gloria Artis.

Piotr Kusiewicz jest profesorem śpiewu w Akademii Muzycznej w Gdańsku.
Przez dwie kadencje pełnił funkcję Dziekana Wydziału Wokalno-Aktorskiego (1990–1996).

W latach 1996–2021 był Kierownikiem Katedry Wokalistyki.
Od 2003 roku brał udział w pracach Centralnej Komisji Do Spraw Stopni i Tytułów w charakterze eksperta – superrecenzenta.
Od 2007 roku jest członkiem sekcji Sztuki Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów, obecnie Rady Doskonałości Naukowej w Warszawie.

W marcu 2022 roku został zaproszony do udziału w premierze opery G. Pucciniego Turandot (Cesarz Altoum), która miała miejsce na scenie Opery Krakowskiej. Od sezonu artystycznego 2021/22 pełni funkcję doradcy obsadowego w Operze Bałtyckiej w Gdańsku.

Mariusz Kwiecień – światowej sławy baryton, wykładowca Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie.

Ukończył Akademię Muzyczną w Warszawie w klasie Włodzimierza Zalewskiego. Mariusz Kwiecień jeszcze w czasie studiów, w 1995 zadebiutował w tytułowej roli w operze Wesele Figara Wolfganga Amadeusa Mozarta na scenie Teatru Wielkiego w Poznaniu, a następnie występował również podczas tournée tego teatru w Luksemburgu. W 1996 wielokrotnie śpiewał w Teatrze Muzycznym „Roma” w roli Papageno w operze Czarodziejski flet Mozarta.

Uczestniczył w Lindemann Young Artist Development Program przy Metropolitan Opera w Nowym Jorku, gdzie doskonalił swój talent wokalny i aktorski u najwybitniejszych artystów scen operowych. W 1999 wystąpił w recitalu, śpiewając dziewięć pieśni Mieczysława Karłowicza i już wtedy zachwycił talentem oraz pięknym głosem. Na scenie Metropolitan Opery zadebiutował w tym samym roku jako Kuligin w operze Kát’a Kabanová Leoša Janáčka. Wiele następnych sukcesów i po części także międzynarodową karierę zawdzięcza poparciu, jakiego udzielił mu wówczas dyrektor nowojorskiej Opery – James Levine, z którym stale współpracuje do dziś. W Metropolitan Opera wystąpił jeszcze m.in. jako Marcello w Cyganerii Giacomo Pucciniego, Silvio w Pajacach Ruggiero Leoncavalla, Hrabia Almaviva w Weselu Figara, tytułowy Don Giovanni i Guglielmo w Così fan tutte Mozarta, Malatesta w Don Pasquale Gaetano Donizettiego, Ford w Falstaffie Giuseppe Verdiego, Escamillo w Carmen i Zurga w Poławiaczach pereł Georgesa Bizeta oraz Belcore w L’elisir d’amore Donizettiego.

Do najważniejszych ról Mariusza Kwietnia należą mozartowski Don Giovanni i Król Roger z opery Szymanowskiego. Partię Don Giovanniego zaśpiewał w londyńskiej Covent Garden, wiedeńskiej Staatsoper, San Francisco Opera, Houston Grand Opera, Santa Fe Opera, Seattle Opera (gdzie za tę kreację został wybrany Artystą Roku 2007), Tokio (pod batutą Seiji Ozawy), Bilbao, Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie, Operze Krakowskiej i Bayerische Staatsoper. W Króla Rogera wcielił się w przedstawieniu Krzysztofa Warlikowskiego (premiera odbyła się w paryskiej l’Opéra Bastille w 2009 roku), inscenizacji w ABAO-OLBE w Bilbao (w reżyserii Michała Znanieckiego, 2012) i w londyńskiej odsłonie Króla Rogera, wyreżyserowanej przez Kaspera Holtena (Royal Opera House – Covent Garden).

Ponadto Mariusz Kwiecień śpiewał na wielu prestiżowych scenach operowych świata, m.in. w São Paulo (Lord Ashton w Łucji z Lammermooru Donizettiego), Michigan, Antwerpii, Gandawie (Marcello), mediolańskiej La Scali (Ottokar w Wolnym strzelcu Carla Marii von Webera), Strasburgu (Dunois w Dziewicy Orleańskiej Czajkowskiego), Amsterdamie (Belcore w Napoju miłosnym Donizettiego), Grazu (Eugeniusz Oniegin), Staatsoper w Wiedniu (Robinson w Potajemnym małżeństwie Domenico Cimarosy, Riccardo w Purytanach Vincenzo Belliniego oraz Belcore), Colorado Opera House (Hrabia Almaviva), Operze Krakowskiej (Lord Ashton), londyńskiej Covent Garden (Germont w Traviacie Verdiego oraz Marcello i Hrabia Almaviva), paryskiej Opéra Bastille (Belcore), Palais Garnier w Paryżu, moskiewskim Teatrze Bolszoj i Bayerische Staatsoper w Monachium (Eugeniusz Oniegin, Faworyta Gaetano Donizettiego), Grand Theatre de Geneve (Gugliemo) i Gran Teatre del Liceu w Barcelonie (Ryszard w Purytanach Vincenzo Belliniego).

Mariusz Kwiecień wykonał serie recitali w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, w takich miejscach, jak William Jewell College (Kansas City), Rockefeller University (New York), the Vancouver Recital Society (Vancouver), the Van Cliburn Foundation (Fort Worth, Texas), UC Berkeley’s Cal Performances Series (Berkeley-San Francisco), Vocal Arts Society (Washington), Ma na swoim koncie nagrania dla najważniejszych wytwórni fonograficznych zajmujących się muzyką klasyczną. Albumy z jego wykonaniem wychodziły nakładem wydawnictw: Naxos , Telarc, Decca, Narodowy Instytut Fryderyka Chopina, Deutsche Grammophon oraz BelAir Classiques. W roku 2012 Mariusz Kwiecień wydał swoją pierwszą solową płytę ”Slavic Heroes”, za którą otrzymał Fryderyka w kategorii Fonograficzny Debiut Roku / klasyka. Płyta została wydana przez francuską wytwórnię Harmonia Mundi.

Jest laureatem wielu międzynarodowych konkursów wokalnych, m.in. we Wrocławiu (1994), w Dusznikach Zdroju, austriackiego konkursu Hans Gabor/Belvedere (1996), Międzynarodowego Konkursu Śpiewaczego Francisco Viňasa w Barcelonie (1998). W 2004 otrzymał Nagrodę im. Andrzeja Hiolskiego w kategorii „najlepsza rola męska” za partię tytułową w Eugeniuszu Onieginie Piotra Czajkowskiego w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej. Mariusz Kwiecień w 2009 otrzymał Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. W 2011 roku został uznany przez przedstawicieli hiszpańskiego rynku muzycznego za najlepszego śpiewaka operowego sezonu i otrzymał nagrodę za wykonanie Króla Rogera Szymanowskiego w Teatro Real w Madrycie. W tym samym roku uhonorowano go Nagrodą Miasta Krakowa za wybitne osiągnięcia aktorskie. W 2016 otrzymał nagrodę Fundacji im. Karola Szymanowskiego za propagowanie twórczości tego kompozytora.

W 2017 roku zrealizowane w londyńskim Royal Opera House nagranie DVD opery Król Roger Karola Szymanowskiego w reżyserii Kaspera Holtena z Mariuszem Kwietniem w tytułowej roli zostało nominowane do nagrody Grammy w kategorii „Najlepsze nagranie – muzyka operowa”. Rok później nominowane w tej samej kategorii zostało nagranie Poławiaczy pereł z Metropolitan Opera.

Dyrektor Naczelny i Artystyczny Filharmonii Kaliskiej

Ruben Silva, polski dyrygent boliwijskiego pochodzenia, jeden z najwybitniejszych muzyków swojego pokolenia. Swą karierę rozpoczął w Boliwii, debiutując z Narodową Orkiestrą Symfoniczną. Był również założycielem Młodzieżowej Orkiestry Symfonicznej w roku 1975. Później, od 1978 roku, jako stypendysta polskiego rządu studiował w Akademii Muzycznej F. Chopina w Warszawie w klasie prof. Stanisława Wisłockiego. Uczestnik i laureat wielu konkursów dyrygenckich – Międzynarodowego Konkursu dyrygenckiego Gino Marinuzzi w San Remo – Włochy, III Międzynarodowego Konkursu Dyrygenckiego im. G. Fitelberga w Katowicach (laureat i zdobywca Nagrody dla najmłodszego finalisty, 1983), Międzynarodowego Konkursu Dyrygenckiego Radia i Telewizji Węgierskiej w Budapeszcie. W 2006 roku odznaczony medalem za zasługi dla miasta Koszalin, a w 2012 roku odznaczony przez Prezydenta RP Złotym Krzyżem Zasługi za całokształt osiągnięć artystycznych. Dyrygował orkiestrami na całym świecie: w większości krajów europejskich, w Japonii, Libanie, Ameryce Południowej. Obecnie współpracuje z większością filharmonii w Polsce.

Ruben Silva dokonał również wielu prawykonań światowych dzieł współczesnych kompozytorów polskich, m.in. oper „Polieukt” i „Balthazar” Zygmunta Krauzego. Dokonał również licznych nagrań archiwalnych polskiej muzyki XIX wieku np. pierwsze nagranie „Halki” Stanisława Moniuszki (wersja wileńska) oraz XX i XXI wieku (m.in. utworów Henryka Mikołaja Góreckiego, Piotra Mossa, Marcina Błażewicza, Augustyna Blocha). Był dyrektorem artystycznym Opery Wrocławskiej, Opery Krakowskiej, Filharmonii Koszalińskiej, kierownikiem muzycznym Teatru Wielkiego w Łodzi. Od 1983 roku Ruben Silva związany był z Warszawską Operą Kameralną a od 2013 roku, po śmierci legendarnego Dyrektora Stefana Sutkowskiego, również jako dyrektor artystyczny. Prowadził w swojej karierze kilkadziesiąt premier operowych, operetkowych i musicalowych w wielu polskich i europejskich teatrach. Jego interpretacje spotykają się zawsze z wysokim uznaniem publiczności oraz krytyki.

Jest ceniony i lubiany za wyczucie stylu, temperament, muzykalność i znakomity warsztat dyrygencki.

Działalność zawodowa:

• * 1983-1992 i od 1997 – dyrygent Warszawskiej Opery Kameralnej
• * 1992-1994 – Dyrektor Artystyczny Opery Wrocławskiej
• * 1994-1997 – Dyrektor Artystyczny Filharmonii Koszalińskiej
• * 1995-1997 – Dyrektor Artystyczny Opery Krakowskiej
• * 1997-2000 – współpraca z Teatrem Muzycznym ROMA w Warszawie oraz z Belgradzką Operą Kameralną
  * od 2000 – Dyrektor Warszawskiej Filharmonii Młodzieżowej
  * od 2005-2013 – Dyrektor Artystyczny Filharmonii Koszalińskiej
• * od 2008 – współpraca z Orkiestrą Symfoniczną Bogoty (Kolumbia)
• * od 2009 – pierwszy gościnny dyrygent Narodowej Orkiestry Symfonicznej w La Paz (Boliwia)
• * 2012-2013 – Kierownik muzyczny Teatru Wielkiego w Łodzi
• * 2013-2016 – Dyrektor Artystyczny Warszawskiej Opery Kameralnej
• * 2017 – dyrygent Polskiej Opery Królewskiej w Warszawie
• * 2018-2021 – Dyrektor Naczelny i Artystyczny Polskiej Filharmonii Sinfonia Baltica im. Wojciecha Kilara w Słupsku

Urodzony w Poznaniu Marek M. Gasztecki zaliczany jest dzisiaj do czołówki śpiewaków operowych swojego fachu na świecie. Kończąc naukę na wydziale wokalnymAkademii Muzycznej w Poznaniu w klasie prof. Henryka Łukaszka, debiutuje w poznańskim Teatrze Wielkim w premierze „Snu nocy letniej” Benjamina Brittena.

Po międzynarodowym konkursie wokalnym w Tuluzie, już jako laureat, nawiązuje współpracę z teatrami operowymi Niemiec – Norymberga, Bonn. W uznaniu za wiele znakomitych kreacji scenicznych (Leporello w „Don Giovannim” W.A. Mozarta, Daland w „Latającym Holendrze“ Wagnera, Kardynał Brogni w „Żydówce” Halevy’ego) wydawane w Zurychu czasopismo „Opernwelt“ wyróżnia śpiewaka tytułem „Artysta Roku 1994“. W rokunastępnym debiutuje Gasztecki wmediolańskiej „La Scali“ w dyrygowanym przez Riccardo Mutiego „Czarodziejskim Flecie” W.A Mozarta,a współpraca ta owocuje kolejnymi propozycjamiwystępów na pierwszej scenie operowej Europy i niezwykle cennymi przeżyciamiartystycznymi z tak znakomitymi artystami, jak: Sir Colin Davis, Myung-Whun Chung, Kent Nagano, Leonie Rysanek, Edita Gruberowa, Thomas Hampson, Robert Hale, Cheryl Studer, James Morris, Barbara Bonney, Anna Netrebko, Jonas Kaufmann, Peter Stein, Peter Musbach, Wili Decker -wymieniając tylko niektórych.

Obok sceny „La Scali“ gości Marek M. Gasztecki na deskach scenoperowych i koncertowych świata.Do najważniejszych należą niewątpliwie sceny w Amsterdamie, Berlinie, Brukseli, ”Teatro Colon” w Buenos Aires, Frankfurcie, Hamburgu, Jerozolimie, Madrycie, Nicei, Pekinie, Rzymie, Stuttgarcie, Sevilii, Tel Avivie, Tokyo i Wiedniu. W Paryżu śpiewa pod batutą Christopha von Dohnányi’ego, w Zurychu – Nicolausa Harnocourta, w Salzburgu – Kenta Nagano, w Brukseli – Antonio Pappano, we Florencji pod dyrekcją Ivora Boltona i Simone Young, w Edinbougrh – Kirilla Petrenki w Amsterdamie Jaap’a van Zwedena.Do grona wybitnych artystówzaliczyć rownież należy Jerzego Maksymiuka i Grzegorza Nowaka -dwóch polskich dyrygentów, z którymi łączy Gaszteckiego współpraca artystyczna.

Muzyka współczesna to kolejna pasja artysty. Schoenberg , Berg , Bartok, Riehm, Szostakowicz, Prokofiew , Penderecki, Hosokawa, Glanert, to tylko kilkanazwisk kompozytorów XX i XXI-ego stulecia, których utwory wzbogacają emocjonalny iartystyczny wizerunek Marka M. Gaszteckiego.

Interesującajest lista orkiestr, z którymi solista miał przyjemność muzykować. Oto niektóre z nich: Wiener Philharmoniker, Philharmonia London, Orchestra Accademia Santa Cecilia, Berliner Sinfoniker, Nacional Orquesta Sinfonica d´Espana, Israel Philharmonic Orchestra, Orchestra Maggio Musicale Fiorentino, China Filharmonic Orchestra.

Sparafucile w Verdiowskim „Rigoletto” w operze w Wiedniu jak i partiaGeronte de Ravoirw produkcji „Manon Lescaut” G. Pucciniego, iDr Kolanii w „Sprawie Makropulosa” L. Janáčka wOperze Nrodowej w Warszawie, Generał w „Graczu” S. Prokofiewa w National Theater Mannheim i Operze w Bazylei, to partie i sceny, na których można było usłyszeć i zobaczyć Marka M. Gaszteckiego.

Osiemdziesiąt partii operowych i czterdzieści pięć oratoryjno-kantatowych to dotychczasowy dorobek artystyczny solisty. Listę nagrań DVD i CD rozpoczyna opera „Sosarme” G.F. Haendla, L. van Beethovena „Fidelio”, M von Schillingsa „Mona Lisa”, W.A. Mozarta „Czarodziejski Flet”,i „Don Giovanni”, G Verdiego „Don Carlos”, F. von Suppe’ego „Requiem”, A Berga „Wozzek”, D. Szostakowicza „XIV Symfonia”, T. Hosokawy „Silent Sea”, „Mozart and Verdi Arias” podczas Festiwalu Music & Amitie, R. Schumanna „Diechterliebe” oraz M. Karlowicza „Pieśni”.

Marek M. Gasztecki, Polish born, is one of the most sought after interpreters of repertoire for the bass voice. At first a member of the opera companies of Poznan and Nuremberg, he has worked free-lance since 1994 and makes guest appearances at many of the major opera houses and concert halls. His artistic work lead the artist to cities such as Amsterdam, Basel, Berlin, Beijing, Brussels, Buenos Aires, Calgary, Detroit, Edmonton, Florence, Hamburg, Innsbruck, Jerusalem, Madrid, Milan, Munich, Palermo, Paris, Rom, Salzburg, Seville, Stuttgart, Tel Aviv, Tokyo, Warsaw, Vienna and Zurich.

Roles such as Leporello in Mozart’s “Don Giovanni”, Daland in Wagner’s “Flying Dutchman” and Brogni in Halevy’s “The Jew” brought him the title of Young Artist of the Year in the opera journal “Opernwelt” in 1994. On the side Edita Gruberova he has sung in “Ariadne of Naxos“ and “Maria Stuart” under the baton of Dennis Russell Davies and Miguel Gomez Martinez. Gasztecki’s most important bass roles include in Verdi’s “Don Carlos” (King Fillip), “La Forza del destino” (Padre Guardian), “Rigoletto” (Sparafucille), Osmin in Mozart’s ”The Abduction from the Seraglio”, Rocco in Beethoven’s “Fidelio”, which brought him great success.

Gasztecki sang in several productions at La Scala – Milanunder such renowned conductors as Myung Wung Chung, Sir Colin Davies and Ricardo Muti. In 1999 he made his Japanese debut in the title role of Toshio Hosokawa’s “Vision of Lear” at the second Theater Olympics in Tokyo and Shizuoka. It was also the year of his first performance at the Salzburg Festival in Busoni’s “Dr.Faust” under the stage direction of Peter Musbach and the baton of Kent Nagano. At the Edinbourgh Festival Marek M. Gasztecki performed Tchaikovsky’s “Mazepa” with Peter Stein and Kirill Petrenko. Furthermore he could be heard in concerts and performances under the direction of Ivor Bolton, Christoph von Dohnanyi, Michael Gielen, Nicolaus Harnocourt, Hartmut Haenchen, Antonio Pappano, Simone Young, Jaap van Zweden, Georgiu Pelavahnian – with so exellent Orchestras like Wiener Philharmoniker, Concertgebouw Orchestra, Berliner Sinfoniker, Philharmonia London, Orchestra Accademia di Santa Cecilia , Israel Philharmonic Orchestra, China Philharmonic Orchestra, Orchestra Maggio Musicale Fiorentino, National Orquesta Sinfonica d`Espana, Osaka Symphony Orchestra.

Gasztecki sang along famous singers like Anna Netrebko, Jonas Kaufmann, James Morris, Cheryl Studer, Barbara Bonney, Piotr Beczala, Thomas Hampson, Eva Johannson, José van Dam, Natalie Dessay, Robert Hall, Leonie Rysanek  and others.

Gasztecki’s repertoire includes a wide spectrum of about 80 opera roles, as well as 45 concert parts, ranging from classical to modern. On CD and DVD he has recorded G.F Handel’s opera “Sosarme”, L. von Beethoven’s “Fidelio”, M. von Schilling’s “Mona Lisa”, W.A Mozart’s “Magic Flute”, “Don Giovnni” , G.Verdi’s  “Don Carlos”, Franz von Suppe’s “Requiem”, A.Berg’s ”Wozzek”, D. Shostakovic’s “XIV Symphony”, T. Hosokawa’s “Silent Sea”, “Mozart Arias”, songs by various composers (R. Schumann, M. Karlowicz a.o.)

Ukończył Wydział Wokalno-Aktorski Akademii Muzyczne im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu (1992 r.) w klasie Kazimierza Myrlaka. Wcześniej, gdzie zrobiłem maturę, ukończyłem Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych im. Józefa Chełmońskiego w Nałęczowie (1985 r.).

Był solistą Państwowej Opery we Wrocławiu, Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie, Teatru Muzycznego Roma w Warszawie, Wiedeńskiej Opery Kameralnej. Był Nagradzany na konkursach wokalnych (Konkurs Ady Sari w Nowym Sączu / II Nagroda, Konkurs Adama Didura w Bytomiu / wyróżnienie.

Występowałem w takich teatrach jak: Teatr Wielki w Łodzi i Teatr Muzyczny w Łodzi, Teatr Muzyczny we Wrocławiu, Opera na Zamku w Szczecinie.

Występował na tak renomowanych estradach jak: Gewandhaus w Lipsku, Filharmonia w Monachium, Wiedeński Konzert Haus, Wiedeński Hofburg, Tonhalle w Zurichu, Kurhaus w Wiesbaden, Filharmonia Bernie, Filharmonia Narodowa w Warszawie i wielu innych.

Gościł w Szwajcarii, Austrii, Australii, Belgii, byłej Czechosłowacji, Danii, Holandii, Francji, Włoszech, Rosji. Współpracowałem z wieloma dyrygentami z Polski i z innych krajów.

Dokonał nagrań dla Telewizji Polskiej, Polskiego Radia, Telewizji Austriackiej ORFF. Dokonał nagrań płytowych w Austrii (Wierne Konzert Haus), we Francji („Requiem” W. A. Mozarta, „Requiem” H. Berlioza), w Polsce („Arie operowe i pieśni”, „Liturgia Domestica Op. 79” A. T. Gretchaninova), w Niemczech („Die Grosse Johann Strauss Gala”).

Był kierownikiem artystycznym Karkonoskiego Festiwalu Muzycznego w Karpaczu (2004, 2005, 2006), Festiwalu i Warsztatów Wokalnych „Szprotawskie Divertimenta” w Szprotawie (2013, 2014). Jest dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Konkursu Wokalnego w im. Jana Kiepury w Krynicy-Zdroju (corocznie od 2013), kierownikiem artystycznym Ogólnopolskiego Konkursu Wokalnego w Mławie (corocznie od 2012 r.). Był dyrektorem organizacyjnym Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Haliny Halskiej-Fijałkowskiej we Wrocławiu i Festiwalu Muzyki Wiedeńskiej w Szczawnie-Zdroju (2018). Był dyrektorem artystycznym Festiwalu im. Jana Kiepury w Krynicy-Zdroju (2019 – 2024).

Był inicjatorem wrocławskiej edycji najbardziej prestiżowego międzynarodowego konkursu wokalnego na świecie tj. The International Singing Competition For Young Opera Singers – Belvedere, dając możliwość występu młodym utalentowanym śpiewakom w różnych regionach globu i tym samym promować Wrocław, Dolny Śląsk i Polskę (2016/Republika Południowej Afryki, 2017/Rosja, 2018/Łotwa, 2019/Austria, 2020 i 2022 Łotwa, 2023/Niemcy, 2024/Łotwa, 2025/Szwajcaria).

Prowadzi wiele kursów i warsztatów wokalnych (57 razy), seminaria naukowe m.in. we Wrocławiu i Krakowie (Krakowska Opera Kameralna). Zasiadał w wielu komisjach konkursów wokalnych (ok. 40 razy) w kraju i za granicą (Słowacja, Rosja, Szwajcaria, Finlandia, Norwegia, Włochy). Był uczestnikiem programów międzynarodowych (m.in. Norwegia 2017 / Uniwersytet w Trondheim).

Trzykrotnie otrzymał stypendium Rządu Austrii w Hochschule für Musik und Darstellende Kunst w Wiedniu (1996/97, 1997/98) i w Universitet für Musik w Wiedniu (1998/99). Od 1992 roku jest pracownikiem naukowym Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. Z rąk Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej postanowieniem z dnia 17.02.2015 r. otrzymał tytuł profesora sztuki.

Dodatkowo ukończył studia podyplomowe w Wyższej Szkole Bankowej we Wrocławiu na Wydziale Zarządzanie Finansami Przedsiębiorstwa.

Jego działalność i wiarygodność legitymizują otrzymane nagrody, odznaczenia i inne wyróżnienia:

• 2017 r. zostałem uhonorowany przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej medalem srebrnym za długoletnią służbę,
• Złotą Odznakę za działalność dla rozwoju miasta Wrocławia przyznana przez Towarzystwa Miłośników Wrocławia;
• pamiątkowy medal „Merito de Wratislavia – Zasłużony dla Wrocławia” wręczoną na scenie Opery Wrocławskiej /2018 r./;
• Wyróżnienie Specjalne Związku Artystów Scen Polskich ZASP – Stowarzyszenie (wyróżnienie za: wybitne osiągnięcia w sztuce wokalno-aktorskiej na scenach teatrów muzycznych, za całokształt pracy artystycznej i pedagogicznej, jak również za wzmacnianie autorytetu stowarzyszenia ZASP swoją obecnością wśród członków stowarzyszenia). Nagroda przyznana 20 maja 2020 r. z okazji Dnia Artysty Śpiewaka przez Zarząd Sekcji Teatrów Muzycznych Związku Artystów Scen Polskich a wręczona w listopadzie 2020 r. podczas Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Jana Kiepury w Krynicy-Zdroju;
• Odznaka Honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej”. Odznakę przyznano 07 lipca 2021 r.;
• Nagrody Rektora Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu ( 2004, 2012, 2015, 2018 ).
• Srebrny Krzyż Zasługi / wręczony 17.10.2022 r., przyznany przez Prezydenta RP;
• Statuetka „Ariona” przyznana przez Sekcję Teatrów Muzycznych ZASP w 2024 r.

Należy do kilku stowarzyszeń m.in.: Związek Artystów Scen Polskich Oddz. we Wrocławiu (Członek Zarządu Oddz. we Wrocławiu od roku 2017, Przewodniczący ZASP Oddz. we Wrocławiu 2021-2024, Członek Zarządu Sekcji Teatrów Muzycznych ZASP, Członek Komisji Inkasa i Repartycji 2021-2024), Polskiego Stowarzyszenia Pedagogów Śpiewu we Wrocławiu i Towarzystwa Miłośników Muzyki Wokalnej w im. Haliny Halskiej-Fijałkowskiej we Wrocławiu od 2002 r. w którym pełnił funkcję Prezesa i Z-cy Prezesa).

Sylwester Kostecki – tenor

Sekretarz Konkursu, Związek Artystów Scen Polskich

Absolwent Wydziału Wokalno-Aktorskiego Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie prof. Jerzego Artysza (1987r.).

Jeszcze jako student debiutował na scenie Teatru Muzycznego w Łodzi rolą Huberta w operetce J.Gilberta Cnotliwa Zuzanna. Operowy debiut to Cavaradossi („Tosca” G.Puccini) na deskach Teatru Wielkiego w Łodzi. Występ ten został wysoko oceniony przez krytykę i wyróżniony nagrodą przyznawaną przez media za najlepszy debiut sezonu 1987/88.

Laureat konkursu wokalnego im. J.Kiepury (1988r.), gdzie obok nagród regulaminowych zdobył nagrodę dla najlepszego tenora konkursu i nagrodę publiczności.

Odtwórca tytułowej partii w polskiej prapremierze opery G.Verdiego Stiffelio (2007).

Współpracuje ze scenami operowymi całego kraju, występował również na wielu scenach i estradach Europy i USA.

Ma w dorobku bogaty repertuar operowy, operetkowy oraz oratoryjny : zaśpiewał na scenie ponad 1400 spektakli i koncertów, m.in. Requiem W.A.Mozarta, IX Symfonia L.van Beethovena , Requiem G.Verdiego, Messa di Gloria G.Puccinego.